Niedziela Palmowa jest pamiątką wjazdu Chrystusa do Jerozolimy. Jezus wjechał do tego miasta, tylko po to, aby dokonać paschalnego misterium. Tylko Chrystus jest naszym zbawieniem, w Nim jest życie i zmartwychwstanie. Tylko ten dostąpi zbawienia, „kto pójdzie za Nim” na serio – zaufa Jemu bezgranicznie, „bo godny zaufania jest Ten, który dał obietnicę”. Dlatego po wysłuchaniu Ewangelii przypominającej to wydarzenie, wyszliśmy w procesji z palmami na zewnątrz świątyni, by dać świadectwo, że chcemy iść za Jezusem.

Tego dnia czytana jest w liturgii Męka Pańska - stąd właściwa nazwa - Niedziela Męki Pańskiej. Słowo Boże, miało wprowadzić nas w czas rozpoczynającego się Wielkiego Tygodnia i niejako zapowiadało wydarzenia, jakich będziemy świadkami w ciągu najbliższych dni. Tłum pielgrzymów, który witał Chrystusa i kładł przed Nim gałązki palmowe, ustępuje miejsca mieszkańcom Jerozolimy, którzy będą żądali dla Niego kary śmierci. Jezus natomiast, w pokorze i cichości Serca, bez słowa sprzeciwu, weźmie na Swoje barki krzyż, który stanowią ich, ale również i nasze grzechy.

Wsłuchując się w Słowa rozbudzaliśmy w sobie pragnienie towarzyszenia Chrystusowi nie tylko w radosnym i chwalebnym wjeździe do Jerozolimy, ale także w trudzie oraz mękach Ogrójca i Drogi Krzyżowej.