Na stronach Katolickiej Agencji Informacyjnej ukazał się artykuł poświęcony uroczystości wprowadzenia relikwii Apostołów Bożego Miłosierdzia". Zachęcamy do zapoznania się z jego treścią

Do kościoła parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Nasielsku (diecezja płocka) uroczyście wprowadzono relikwie trojga „orędowników Bożego miłosierdzia”: św. s. Faustyny Kowalskiej, bł. ks. Michała Sopoćki i św. Jana Pawła II: „Boże miłosierdzie powinno być wyznacznikiem postępowania” – zwrócił się do parafian bp Mirosław Milewski.

Bp Mirosław Milewski poprosił wiernych, aby jak najczęściej modlili się przy relikwiach „prosząc o wstawiennictwo i pomoc w dążeniu do świętości”. Przypomniał. że św. siostra Faustyna, czyli Helena Kowalska, po raz pierwszy ujrzała Jezusa Miłosiernego 22 lutego 1931 r. w Płocku – to ze stolicy diecezji płockiej na świat wyszła „iskra Bożego Miłosierdzia”. Jezus polecił jej namalowanie obrazu „Jezu ufam Tobie”.

Podkreślił, że ta „niepozorna zakonnica drugiego chóru” uczyniła ze swego życia „pieśń pochwalną na cześć miłosierdzia”. Swoje wizje i rozmowy z Jezusem opisała w „Dzienniczku” – jednym z najwybitniejszych dzieł mistyki chrześcijańskiej. Do końca swojego krótkiego życia (żyła tylko 33 lata) starała się solennie wykonywać polecenia Jezusa. Papież Jan Paweł II kanonizował ją 30 kwietnia 2000 r.

„Niektórzy mówią, że nie wiadomo jak dalej potoczyłyby się losy słynnych objawień, gdyby nie ten ksiądz. Michał Sopoćko poznał Faustynę będąc w Wilnie spowiednikiem sióstr ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia. Wspominał, że ta skromna zakonnica zwróciła na siebie Jego uwagę «niezwykłą subtelnością sumienia i ścisłym zjednoczeniem z Bogiem». Jednak gdy zaczęła mu opowiadać o swoich wizjach, podszedł do sprawy bardzo ostrożnie, nie dowierzał, badał, odesłał s. Faustynę do lekarza i psychologa” – powiedział bp Milewski.

Ks. Sopoćko poświęcił się służbie idei Miłosierdzia Bożego i propagowaniu kultu obrazu Jezusa Miłosiernego. Opublikował szereg dzieł o Miłosierdziu Bożym. Gdy w 1959 r. Kongregacja Świętego Oficjum zakazała propagowania obrazów i pism przedstawiających kult Bożego miłosierdzia w formach przedstawionych przez s. Faustynę, ks. Sopoćko z pokorą podporządkował się tej decyzji. Kiedy umierał 15 lutego 1975 r., prawdopodobnie miał poczucie, że dzieło, któremu poświęcił większą część swojego życia, było na darmo.

Dopiero trzy lata po jego śmierci, 15 kwietnia 1978 r., Kongregacja cofnęła Notyfikację zakazującą głoszenia nowych form kultu Bożego miłosierdzia. Oznaczało to, że objawienia Faustyny uznano za prawdziwe. Ks. Michał Sopoćko został ogłoszony błogosławionym 28 września 2008 r. w Białymstoku.

„Św. Jan Paweł II wiedział i wierzył, że św. Faustyna i jej spowiednik mieli rację. Jako biskup w Krakowie podjął skuteczne starania o zniesienie watykańskiej Notyfikacji, zakazującej kultu Bożego miłosierdzia, zgodnego z objawieniami Faustyny. Modlił się do niej, aby pomogła ludziom pojąć «głębię Bożego miłosierdzia». Kanonizował s. Faustynę 30 kwietnia 2000 r. w Rzymie. Podczas ostatniej pielgrzymki do Polski w 2002 r. zawierzył świat Bożemu miłosierdziu Bożemu, bo wiedział, że wszystko na tym świecie tak naprawdę jest w ręku miłosiernego Boga” – relacjonował hierarcha.

Biskup pomocniczy w Płocku poprosił wiernych, aby uroczystość z okazji wprowadzenia relikwii nie była „na darmo”, żeby nie pozostali jedynie na poziomie religijnego uniesienia, które szybko mija.

„Korzystajcie jak najczęściej z orędownictwa świętych, którzy odtąd są wśród was obecni w znaku relikwii. W życiu codziennym wybierajcie miłosiernego Boga. Niech Boże miłosierdzie będzie wyznacznikiem waszego postępowania. Niech święci i błogosławieni, których u siebie macie, służą wam duchową pomocą i wspierają w trudnościach dnia codziennego” – życzył nasielszczanom.

Relikwie „orędowników Bożego Miłosierdzia” znalazły się w parafii pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej we wrześniu br., teraz odbyło się ich uroczyste, oficjalne prowadzenie do kościoła. Parafia w 2021 r. obchodzić będzie 30. rocznicę powstania.

To druga z parafii w Nasielsku. Najpierw rozpoczęto starania o pozwolenie na budowę kaplicy na osiedlu Pieścirogi Stare, oddalonym o 4 km od Nasielska, przy stacji PKP, jednak dopiero w 1989 r., uzyskano pozwolenie na budowę kaplicy katechetycznej.

13 lipca 1990 r. rozpoczęto wykopy pod fundamenty kaplicy. Zaangażowanie mieszkańców osiedla było tak duże, że już 29 września, czyli po dwóch miesiącach, w kaplicy została odprawiona pierwsza Msza św. W marcu 1991 r. na prośbę dziekana nasielskiego bp Zygmunt Kamiński utworzył przy nowo wybudowanej kaplicy, samodzielny ośrodek duszpasterski. W kwietniu 1991 roku została erygowana parafia pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej.

W maju 1991 r. odbyła się konsekracja kościoła. Proboszczem został ks. Jan Majewski, który wcześniej był wikariuszem parafii św. Wojciecha w Nasielsku a potem administratorem tego ośrodka. W roku 1997 wybudowano plebanię, którą poświęcił podczas wizytacji kanonicznej bp Zygmunt Kamiński. W 2006 r. rozpoczęto budowę kościoła. Jego konsekracji dokonał 17 maja 2015 r. bp Piotr Libera. Proboszczem parafii jest ks. Sławomir Wiśniewski.