Błąd krytyczny rozszerzenia [sigplus]: Dla folderu galerii obrazów WielkiPost/wcz19 oczekiwana jest względna ścieżka do folderu startowego określonego w konfiguracji rozszerzenia w zapleczu systemu Joomla!.

Wielki Czwartek z Wieczerzą Pańską, Wielki Piątek i Wigilia Paschalna – to trzy kolejne etapy największej Tajemnicy naszej wiary: Tajemnicy męki, śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Obrzędy, w których w tych dniach uczestniczymy, pragną nam tę Tajemnicę przybliżyć. Właśnie poprzez liturgię, poprzez święte obrzędy zyskujemy najpełniejszy dostęp do tajemnic naszej wiary, bo nie są one tu tylko wspominane, czy rozważane, lecz rzeczywiście się uobecniają. Dzieje się tak w każdej Mszy św. Dziś – w Wielki Czwartek – sięgamy do samego źródła, z którego Msza Święta się wywodzi – do Ostatniej Wieczerzy.

Bo właśnie wówczas Jezus Chrystus, w obliczu czekającej Go męki, w nocy, w której miał być wydany, ustanowił sakrament Ciała i Krwi swojej  oraz sakrament kapłaństwa.

Liturgia Czytań Mszalnych Wielkiego Czwartku daje nam opis spożywania baranka przez Żydów, w noc, która miała być mocą ich wyzwolenia. To wydarzenie właśnie przypominał posiłek paschalny spożywany przez Jezusa i uczniów. Ale Chrystus nadał mu nowe znaczenie, jak to pokazuje święty Paweł w najstarszym dostępnym dla nas opisie ustanowienia Eucharystii. Czytany dziś fragment Ewangelii św. Jan przypomniał nam wielką lekcję pokory i służby, jaką Jezus chciał związać ze swoją pamiątką. Znamienne słowa Chrystusa: „umiłowawszy swoich, do końca ich umiłował”. I na potwierdzenie tego myje Apostołom nogi. Ten gest jest największym uniżeniem Boga. Bóg zstępuje do naszych stóp. Uniża się dobrowolnie do posługi niewolnika.

Liturgia Wielkiego Czwartku – Ostatnia Wieczerza rozpoczęła się w naszej parafii o godz.18.00. Sprawowana w doświadczeniu jedności – wszyscy kapłani razem przy ołtarzu, w koncelebrze. Liturgii przewodniczył ks. Proboszcz. On też wygłosił Słowo Boże. W homilii podkreślił, że w znakach i symbolach liturgicznych dokonuje się dziś to, co zdarzyło się przed laty w Jerozolimie podczas Ostatniej Wieczerzy.

Po ewangelii i kazaniu, celebrans za przykładem Jezusa, obmył nogi dwunastu mężczyznom, „współczesnym Apostołom”. To powtórzenie czynności Jezusa uczy nas pokornej służby i miłości.

Przed zakończeniem liturgii, przedstawiciele dzieci, młodzieży, służby liturgicznej oraz dorośli parafianie złożyli kapłanom życzenia z okazji świętowani dnia, w którym Jezus ustanowił sakrament kapłaństwa.

Na zakończenie Liturgii Wielkoczwartkowej, w uroczystej procesji przeniesiony został Najświętszy Sakrament do ołtarza wystawienia, który symbolizuje więzienie Jezusa i całą rzeczywistość, która miała miejsce od modlitwy w Ogrodzie Oliwnym, aż do drogi krzyżowej naszego Zbawiciela.

Tak jak niegdyś Zbawiciel pragnął, aby uczniowie towarzyszyli Mu w godzinach modlitwy i trwogi konania przed męką w Ogrójcu, tak i dzisiaj oczekuje naszej obecności i modlitewnego czuwania, abyśmy nie wpadli w pokusę niewiary i beznadziejności. To zachęta dla nas, byśmy rozważali tajemnicę Jego zbawczej Ofiary oraz dziękowali za Jego rzeczywistą, choć ukrytą obecność wśród nas w Najświętszym Sakramencie.

{gallery}WielkiPost/wcz19{/gallery}