W niedzielę 22 listopada, w Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, przeżywaliśmy odpust parafialny ku czci naszej patronki, św. Katarzyny Aleksandryjskiej, patronki także kolejarzy.

W reżimie sanitarnym we mszy św. mogło uczestniczyć tylko 40 osób. Uroczystej liturgii przewodniczył ks. Proboszcz, on też wygłosił kazanie odpustowe. Przypominając życiorys naszej patronki, podkreślał cnoty św. Katarzyny i jej drogę do świętości. Postawił tez pytania: jak bliska jest nam nasza patronka? czy znamy jej życiorys? Jej drogę do świętości? Czemu rodzice nie dają dziś swoim córkom imienia Katarzyna?  Dlaczego kandydaci do bierzmowania nie wybierają jej imienia przy bierzmowaniu? Pytał braci kolejarzy, czy idąc do pracy, podejmując służbę, proszą swoją patronkę o wsparcie? Czy jej polecają czas swojej służby? Czy podczas pracy modlą się za tych, którym służą?  Czy jak ona starają się też apostołować?

Na koniec homilii zaproponował: "Może warto dziś postanowić choć jedno. Będą każdą modlitwę kończył wezwaniem: Św. Katarzyno módl się za nami, za wszystkimi naszymi parafianami, módl się za wszystkimi kolejarzami. I wyproś nam łaskę takiego życia, byśmy byli jak panny roztropne zawsze gotowi na spotkanie Oblubieńca".

W uroczystości wzięli udział kolejarze z pocztem sztandarowym.