Dziś kończymy naszą wielkopostną wędrówkę, która przez cały czas prowadziła nas za św. Faustyną, ucząc nas coraz głębszego zanurzenia w Bożym Miłosierdziu. Każdego poranka w tych dniach szukaliśmy zrozumienia i inspiracji w słowach zapisanych w jej Dzienniczku, które stały się dla nas drogowskazem w drodze nawrócenia.
Niech te chwile, pełne modlitwy, refleksji i kontemplacji, przypominają nam, że w każdym momencie naszego życia możemy doświadczać miłości Boga, która nie zna granic. Dzięki św. Faustynie otworzyły się przed nami głębokie tajemnice Bożego Miłosierdzia, które na nowo ożywiły naszą wiarę i nadzieję.
Codzienna myśl na dobry początek dnia była dla nas wezwaniem do trwania w Bożej obecności.
Słowa, które prowadziły nas do serca Boga, stawały się naszą siłą i światłem na drodze wiary.
Dziękujemy, że mogliśmy wspólnie przeżywać te wyjątkowe chwile. Pozwólmy, by duch św. Faustyny nadal towarzyszył nam, inspirując do życia pełnego miłości, modlitwy i zaufania w Boże Miłosierdzie. Niech jej przykład stanie się dla nas motywacją do codziennego nawrócenia i otwierania serca na niepojętą łaskę, jaką Bóg chce nam ofiarować.
Życzymy błogosławionego czasu na zakończenie tego Wielkiego Postu, pełnego owoców modlitwy i zbliżenia do Boga oraz owocnego przeżycia Triduum Paschalnego, które pozwoli nam jeszcze głębiej przeżyć Misterium Paschy i doświadczyć pełni Miłości Zmartwychwstałego