fot. Daniel Trześniewski
Chrzest
Jezus powiedział do Apostołów: "Idźcie wiec i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28, 19).
Przez chrzest człowiek rodzi się do życia Bożego. Chrzest jest Paschą, czyli przejściem ze stanu śmierci grzechu do życia w łasce, z niewoli szatana do wolności dzieci Bożych. Chrzest włącza do wspólnoty Kościoła - Ciała Mistycznego Chrystusa - obdarza nadzieją i miłością i otwiera drogę do nieba. Zewnętrznym znakiem chrztu jest polanie wodą głowy przyjmującego sakrament i wymówienie słów: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Właściwym miejscem udzielania chrztu jest Kościół parafialny, a właściwym czasem sprawowania tego sakramentu – niedzielna Msza Święta. Jeśliby prezbiter lub diakon był nieobecny, a życiu dziecka zagrażało niebezpieczeństwo (np. w szpitalu), chrztu udzielić może każdy człowiek, kierujący się właściwą intencją. Taki chrzest jest ważny, trzeba go potem zgłosić w kancelarii parafialnej oraz dopełnić obrzędów sakramentalnych w Kościele.
Bierzmowanie
Jezus przed swym publicznym wystąpieniem został „namaszczony” Duchem Świętym. Podobnie Kościół Chrystusowy, zrodzony na krzyżu, otrzymał w dniu Zesłania Ducha Świętego „Moc z wysokości”.
Każdy ochrzczony, gdy dorasta, otrzymuje w sakramencie bierzmowania siedem darów Ducha Świętego (mądrość, rozum, rada, męstwo, umiejętność, pobożność, bojaźń boża). W sakramencie bierzmowania chrześcijanin zostaje powołany do odpowiedzialności za Kościół i za innych ludzi. Jest powołany do apostolstwa i odważnego wyznawania Chrystusa swoim życiem. Dlatego też bierzmowanie nazywane jest sakramentem dojrzałości chrześcijański. Sakrament bierzmowania udzielany jest zazwyczaj przez biskupa, który może delegować dowolnego prezbitera.
fot. www.diecezjaplocka.pl
fot. Daniel Trześniewski
Małżeństwo
„(...) dlatego opuści człowiek swego ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą dwoje jednym ciałem. A tak nie są już dwoje, ale jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela" (Mk 10, 7-9).
Małżeństwo, związek kobiety i mężczyzny, jest obrazem miłości Chrystusa i Kościoła zrodzonego na krzyżu. Małżeństwo jako sakrament zawierają sami narzeczeni, a kapłan tylko odbiera od nich przysięgę, potwierdza zawarty związek w imieniu Kościoła i błogosławi. W obrzędzie sakramentu małżeństwa najważniejsza jest przysięga, która składają sobie narzeczeni wobec Boga na ręce kapłana w obecności przynajmniej dwóch świadków: „Ja (N) biorę ciebie (N) za żonę (męża) i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże wszechmogący, w Trójcy Jedyny i wszyscy Święci”. Narzeczeni powinni zgłosić się do kancelarii parafialnej przynajmniej na 3 miesiące przed planowanym terminem ślubu.
Pogrzeb
Pogrzeb katolicki nie powinien być ceremonią kwiatów i wieńców, ale liturgią modlącego się Kościoła za zmarłego odprowadzanego na miejsce złożenia ciała do grobu i oczekiwania oraz modlitewnym wsparciem rodziny pogrążonej w żałobie.
Dobrze, gdy wierzący uczestnicy pogrzebu z czystym sercem, po wcześniejszej Spowiedzi przystąpią na Mszy pogrzebowej do Komunii Świętej.
fot. www.diecezjaplocka.pl