Wielki Piątek, dzień, w którym marł nasz Pan Jezus Chrystus.

Nie sprawuje się tego dnia Ofiary Mszy św. Nie ma też udzielania Komunii św. w ciągu dnia. Zwyczaj ten ma nam uprzytomnić, że Jezus nie zawsze jest obecny w naszym Życiu. Że grzechy ludzkości, które spowodowały Jego śmierć na Krzyżu, również dzisiaj utrudniają Mu dostęp do wielu ludzkich serc.

Jednocześnie grzech, a z nim i śmierć, zostały pokonane na Krzyżu i jest to fakt ostateczny i nieodwracalny. Grzech bowiem został zwyciężony u samych korzeni, raz na zawsze i nic nie zdoła oddalić nas od Miłości Bożej, która jest w Jezusie Chrystusie.

Wieczorna Liturgia Męki Pańskiej składała się z trzech części: liturgii Słowa, adoracji Krzyża Świętego i obrzędów Komunii świętej.Najważniejszy moment - odsłonięcie Krzyża i adoracja przebiegała już tak jak przed pandemią. Zgodnie ze wskazaniami Wikariusza Biskupiego ds. Sakramentalnych każdy uczestnik liturgii sam decydował, w jaki sposób odda cześć Krzyżowi. Byli tacy, którzy tylko przyklękali, tacy którzy składali głęboki skłon przed Krzyżem. Bardzo wielu oddawało cześć Krzyżowi przez ucałowanie.

Po jej zakończeniu Najświętszy Sakrament został przeniesiony do Grobu Pańskiego, gdzie możemy Go adorować śpiewem i osobistą modlitwą aż do Wigilii Paschalnej.